Dat werd de partij tussen waaghalzen Peter van Esch en Willem Buschers. Zeer ingewikkeld en bijna niet te berekenen. Peter had verschillende keren de kans om te winnen maar dat gebeurde niet en tenslotte was er nog een vlaag van gezamenlijke damblindheid waarna de punten gedeeld werden. Bart Venneker speelde een sterke partij tegen Loes Grooters. Bart was heer en meester in het centrum en kon de rechtervleugel van Loes vastzetten, en met enkele kracht-zetten besliste Bart de partij. Jan Bosch werd langzaam maar zeker weggedrukt door Yuen Wong die belangrijke terrein winst boekte en Jan moest zijn meerdere erkennen in de strijd tegen deze gelauwerde kampioen. Freddy Olthof en Gerard Santen speelden een correcte partij en er was sprake van een volmaakt evenwicht. Jelle Jepma kwam een schijf achter tegen Bouke Leferink. Maar via een damcombinatie ging de winst toch naar Jelle. Hans van der Zon had een dunne vleugel. Die was wel te verdedigen maar dat ging niet vlekkeloos en Tonnie Keijzer profiteerde maximaal met een doorbraak naar de damlijn. De langste partij was die tussen Nico Rosink en Michiel Hagreis. Michiel bouwde zijn stand enigszins onevenwichtig op en Nico Rosink zette zijn tegenstander uiteindelijk volledig vast.