De vorm van de dag , de dagelijkse beslommeringen , het wel of niet “scherp” zijn, dat alles kan van grote invloed zijn op de prestaties op het dambord.
In ieder geval verloor Loes Grooters al heel snel van Henk de Lange. Arie Hanegraaf kwam er totaal niet aan te pas tegen Leo Springer en Marinus Freriks hing al heel snel uitgeteld in de touwen, murw gebeukt door een ontketende Peter Behrens. Gerard Santen boekte een fraaie positionele overwinning op Hans van der Zon. Bennie Vetketel hield in een boeiende partij knap stand tegen Jan Koerselman. Willem Buschers en Gerrit Bosch speelden een partij met wisselende kansen. Eerst stond Gerrit een schijf voor en daarna was de beurt aan Willem die op een schijf voorsprong kwam . Er volgde een lastig en langdurig eindspel dat door beide heren keurig behandeld werd en de punten werden uiteindelijk gedeeld. Marinus Bosman won nogal verrassend van Jan Bosch , hij deed dat met een geniepig hielslagje. Een kleine onnauwkeurigheid van Michiel Hagreis werd door Nico Rosink op uiterst secure wijze uitgebuit en hij boekte daarmee een fraaie overwinning. Op de zaterdag speelde het eerste team thuis tegen Emmeloord en dat werd een teleurstellende aangelegenheid. Van de tien partijen werden er maar liefst vijf verloren. Jan Koerselman werd verrast door het sterke spel van een zeer jeugdige tegenstander en Michiel Hagreis beschikte ook niet over de gebruikelijke goede vorm. Er waren maar twee winst partijen waarvan alleen die van Leo Springer overtuigend was. Nico Rosink speelde een prachtige maar ook verraderlijke partij. Hij kwam verloren te staan want er zat een schitterende combinatie in die overigens door beide spelers niet werd gezien. Uiteindelijk was het Nico zelf die met de overwinning ging strijken door middel van een vernietigende combinatie. 13-7 verlies derhalve, maar gezegd moet worden dat het team nog wel eens geplaagd wordt door personele problemen.
Add a Comment
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen