Hans van der Zon kwam tegen “krachtpatser” Tonnie Keijzer terecht in een dodelijke omklemming. En Tonnie liet niet meer los. Gelukkig is het maar spel.
Met een fraaie slagenwisseling kwam Willem Buschers een schijf voor tegen Jos Moorman, maar later in de partij trok Jos de stand weer gelijk. “Ik kon het niet meer houden” verklaarde Willem ,maar na analyse bleek dat de schijf voorsprong wel degelijk te verdedigen was. Al die laffe analyse programma’s met al hun megabytes! In de praktijk zitten de spelers hun hersens te pijnigen. Maar dat is nou juist zo uitdagend en zo leuk. In het eindspel plaatste Willem een onvoorzichtige oploop en dat werd keihard afgestraft door Jos. In een dunne stand bezweek Henk de Lange alsnog onder de druk die Yuen Wong uitoefende. De lastig te vinden remise die er wel degelijk in zat werd niet meer gezien. Ondanks een gebrek aan wedstrijdritme hield Ayla Plat het bewonderenswaardig lang vol tegen Leo Springer maar ze werd alsnog het slachtoffer van een venijnige combinatie. Dit keer deed Peter Behrens zijn taaie reputatie geen eer aan. Hij liep tegen Michiel Hagreis al snel in een damcombi. Arie Hanegraaf stond een schijf voor tegen Bennie Vetketel maar na de nodige schermutselingen met wederzijds damhalen werd het remise. Jan Bosch tegen Gerrit Bosch (geen familie) waren volkomen aan mekaar gewaagd en de puntendeling was onvermijdelijk. In een gestroomlijnde stijl won Gerard Santen van Dexter Oude Egberink.