Jan Bosch deed verwoede pogingen om zijn partij te winnen, maar Loes Grooters gaf geen krimp en boekte een verdiende remise en legde daarmee beslag op het fel begeerde ticket voor de halve finale. Nico Rosink stond beter maar kreeg te maken met een taai verzet totdat Hans van der Zon een combinatie over het hoofd zag. Yuen Wong kreeg ook te maken met geroutineerde tegenstand van Johan Essink , maar het tactische en technische surplus van Yuen gaf uiteindelijk de doorslag.
Voor de onderlinge maakte Fons ten Broeke geen gebruik van een winnende doorbraak en in het verdere verloop pakte Bart Venneker een punt. Arie Hanegraaf zag zijn grote kans op winst op ongebruikelijke wijze in rook vervliegen. Hij had twee schijven voorsprong maar verloor door tijdsoverschrijding en zo kwam tegenstander Jelle Jepma wel heel fortuinlijk aan beide punten. Gerrit Bosch tegen Jan Koerselman was een schitterende partij. Van een “Roozenburg opstelling” naar een uiterst scherpe “Partie Bonnard”, genoemd naar een legendarische Fransman die eeuwige roem vergaarde met het gelijknamige systeem. Gerrit kwam in de problemen en moest offeren maar Jan vond niet de juiste weg naar de winst. Gerrit kreeg zoveel compensatie dat hij zelfs met een schijf minder gewonnen kwam te staan, maar dat werd niet gezien maar het zorgde er wel voor dat de stand weer in evenwicht kwam. Uiteindelijk eindigde de partij nog in remise, hetgeen na alle strijd gerust een klein wonder genoemd mag worden. Jos Moorman had zomaar kunnen winnen van Leo Springer maar zag de finesse niet, dat deed Leo vervolgens wel want een paar zetten later liep Jos liep in een zelfde soort val als die waarmee hij zijn tegenstander had kunnen strikken. Peter van Esch tegen Henk de Lange was ook een zeer interessante en langdurige partij. Henk stond wel gezond maar zag plotseling beren op de weg en maakte een foutje en partijverlies dreigde. In plaats van gewoon een schijf te winnen had Peter, ook door spoed gemaand door de klok, alleen maar oog voor een schitterende combinatie die niet winnend bleek te zijn en met een zucht van verlichting voer Henk de remisehaven binnen.
Op de zaterdag reisde het landelijke team af naar Friesland om helemaal in Dokkum te spelen tegen de plaatselijke matadoren. Er waren fraaie overwinningen voor Gertjan Kolsté, Nico Rosink en Frank Eektimmerman, maar er ging ook weer het nodige mis. Het werd wéér 10-10, het vierde gelijkspel in zeven wedstrijden en dat geeft wel aan hoe dicht alles bij mekaar zit.